კონკრეტული სისხლის ტესტების სერია ხორციელდება თუ არა ღვიძლის ფუნქციები სწორად. ეს ტესტები ასევე შეიძლება დაეხმაროს დიფერენცირება მწვავე ქრონიკული ღვიძლის დაავადებები, ან ჰეპატიტი საწყისი ქოლესტაზი (სანაღვლე ობსტრუქცია).

ყველაზე გავრცელებული სისხლის ტესტები მოიცავს შემდეგს:

შრატში ბილირუბინი – მაღალი ბილირუბინის დონე, როგორც წესი, მიუთითებს შეფერხებული ნაღვლის ნაკადი, ან დეფექტი ღვიძლის მიერ ნაღვლის დამუშავებაში. ბილირუბინი იწარმოება ღვიძლის მიერ და გამოიყოფა ნაღველში.

ალბუმინი შრატში – ალბუმინი არის ღვიძლის მიერ წარმოებული ცილა და ალბუმინის დაბალი დონე ხშირად დაკავშირებულია ღვიძლის ქრონიკულ დაავადებასთან.

შრატში ალკალანის ფოსფატაზა — ტუტე ფოსფატაზას უფრო მაღალი დონე (ნაღველში ფერმენტი) ხშირად მიუთითებს ნაღვლის ობსტრუქციული ნაკადის, ღვიძლის დაზიანების ან ზოგიერთი სახის კიბოს შესახებ.

შრატის ამინოტრანსფერაზა (ტრანსამინაზა, SGOT, SGPT) – ეს ფერმენტები გამოიყოფა ღვიძლის დაზიანებული უჯრედების მიერ. იგი შეიცავს ALT (SGPT) და AST (SGOT). მათი დონე (განსაკუთრებით ALT) უფრო მაღალია ჰეპატიტის შემთხვევაში.

პროთრომბინის დრო (PT) — ეს ტესტი ზომავს სისხლის შედედების დროს. სისხლის შედედების მოითხოვს ვიტამინი K და ცილის (პროთრომბინის) მიერ წარმოებული ღვიძლის. ღვიძლის დაზიანებული უჯრედები და ნაღვლის ხელის შეშლა ხელს უშლის სისხლის კოლტების სწორად განვითარებას.

გამა-გლუტამილ ტრანსპეპტიდაზა (GGT) – ეს ფერმენტი სისხლთან არის შერეული, როდესაც ღვიძლი დაზიანებულია განსაკუთრებით ალკოჰოლით, ან ნაღვლის სადინარში ხელის შეშლა ხდება.
ალფა-ფეტოპროტეინი (AFP) – ეს ცილა წარმოიქმნება ნაყოფის ღვიძლისა და სათესლეების მიერ და მიუთითებს ჰეპატიტზე ან კიბოზე.

მიტოქონდრიული ანტისხეულები (AMA) — ამ ანტისხეულების არსებობა შეიძლება მიუთითებდეს პირველადი სანაღვლე ციროზზე, ქრონიკულ აქტიურ ჰეპატიტზე და სხვა აუტოიმუნურ დარღვევებზე

1. HAV IgM, HEV IgM – განსაზღვრავს A და E ვირუსთან დაკავშირებულ აქტიურ ინფექციებს
2. HCV-ab – განსაზღვრავს HCV ვირუსთან დაკავშირებული ინფექციის სიმპტომებს
3. HCV-RNA – განსაზღვრავს HCV ვირუსის არსებობას
4. HBsAg, HBeAg, HBV დნმ – განსაზღვრავს B ჰეპატიტის ვირუსს (HBV) და ინფექციებს

HBV ინფექციის იმუნიტეტის კარგი სიმპტომები