თირკმლები არიან ორგანოები, რომლებიც პასუხისმგებელნი არიან მეტაბოლური პროდუქტების ექსკრეციისთვის შარდის წარმოებისა და სხეულის სითხის ბალანსის უზრუნველსაყოფად. საშუალოდ 1-2 ლიტრი შარდის გამომუშავება ხდება დღეში, თუმცა მერყეობს სითხის მიღებისა და სითხის დაკარგვის მიხედვით. მეტაბოლური პროდუქტების საკმარისი ექსკრეციისთვის შარდის მინიმალური რაოდენობა შეადგენს 0.5 ლიტრს/24 საათს.

ისინი ახორციელებენ სასიცოცხლო ფუნქციებს, როგორიცაა სხეულის სითხისა და ელექტროლიტური ბალანსის უზრუნველყოფა, აქტიური ვიტამინი D სინთეზი, ხელს უწყობს სისხლის წნევის რეგულირებას, გარდა სხეულისთვის საზიანო მეტაბოლური ნარჩენების ექსკრეცია.

წარმოიქმნება თირკმელების ფუნქციის დაკარგვის შედეგად სხვადასხვა მიზეზების გამო. დიაბეტი, მაღალი არტერიული წნევა, თირკმლის ქრონიკული ინფექციები, ქვები, იმუნური სისტემის დაავადებები (გლომერულონეფრიტი), თირკმლის დაზიანების გრძელვადიანი პრეპარატების გამოყენება (არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო, თირკმლისთვის საზიანო ანტიბიოტიკები და სხვა) შეიძლება გამოიწვიოს თირკმლის ქრონიკული უკმარისობა. ეს შეიძლება მოხდეს ბავშვობაში გამო თანდაყოლილი პრობლემები საშარდე გზების, და ასევე შეიძლება მოხდეს სხვადასხვა ასაკობრივ ჯგუფებში დამოკიდებულია დიაბეტის.

თირკმლის ქრონიკული უკმარისობა განსაზღვრავს თირკმლის ფუნქციების შეუქცევად დაკარგვას. იგი შეიძლება აღმოცენდეს ყველა ასაკობრივ ჯგუფში, რაც დამოკიდებულია გამომწვევ მიზეზზე.

პრევენციული მედიცინის სფეროში ყველა კვლევა განსაზღვრავს მთელი დაავადების პრევენციულ კვლევებს. თირკმლის ქრონიკული უკმარისობისგან თავის დაცვა შესაძლებელია. თირკმლის ქრონიკული უკმარისობა, რომელიც შეიძლება განვითარდეს უგონო მდგომარეობაში ნარკოტიკების მოხმარების გამო, საუკეთესო მაგალითია. მსგავსი სიტუაცია ეჭვქვეშ აყენებს სხვა მიზეზებს. შესაძლებელია თირკმელების ფუნქციების დაცვა პაციენტებში, რომლებიც იცავენ კვების, ინსულინის თერაპიას და აკონტროლებენ დიაბეტის არსებობას. მიუხედავად ყველაფრისა, თირკმლის ფუნქციები შეიძლება გაგრძელდეს მაქსიმალურ დროში დისციპლინირებული შემდგომი და მკურნალობის დროს იმ პაციენტებში, რომლებსაც თირკმლის ქრონიკული უკმარისობა განვითარდება. თირკმლის ქრონიკული უკმარისობის ფაქტობრივი მკურნალობა პრევენციული მედიცინის ფარგლებში დაავადების პრევენციას გამოიწვევს.

რისკის ფაქტორების მქონე ადამიანებში, რომლებიც შეიძლება გამოიწვიონ დაავადება (დიაბეტი, ჰიპერტენზია და ა. შ.) ეს პროცესი საშუალებას მისცემს მკურნალობის მზადებას, როდესაც პაციენტის თირკმლის ფუნქციების შემცირება გამოვლინდა. თირკმლის ტრანსპლანტაციის ჩატარება დიალიზში შესვლის გარეშე ალტერნატივაა, როდესაც თირკმლის ტრანსპლანტაციის შესაფასებლად შეფასებულ კანდიდატებში ჩნდება დიალიზის საჭიროება. გადაუდებელი დიალიზის საჭიროება ვლინდება თირკმლის უეცარი უკმარისობის დროს, რადგან შეუძლებელია ყველა პაციენტში თირკმლის ფუნქციების შემცირება. ამ შემთხვევაში პაციენტი დიალიზს იღებენ კისერიდან ან საზარდულიდან ჩასმული დიალიზის კათეტერით; თირკმლის ქრონიკული უკმარისობის შემთხვევაში, პაციენტი აგრძელებს ჰემოდიალიზს, დიალიზისთვის სისხლძარღვთა ქირურგიის (AV ფისტულა) ჩატარებით. ასევე პერიტონეალური დიალიზი შეიძლება ჩატარდეს პაციენტების ჯგუფში პაციენტის უპირატესობის, სისხლძარღვთა პრობლემების გამო. პაციენტები უნდა შეფასდეს თირკმლის ტრანსპლანტაციის თვალსაზრისით ნებისმიერ შემთხვევაში და თირკმლის ტრანსპლანტაცია უნდა განიხილებოდეს როგორც პირველადი მკურნალობა ტრანსპლანტაციისთვის შესაფერისი პაციენტებში.

თირკმლის ქრონიკული უკმარისობის დიაგნოზის მქონე ყველა პაციენტი თირკმლის ტრანსპლანტაციის კანდიდატებია. ორგანოების გადანერგვის სფეროში მიღწეული პროგრესი ვიწრო პაციენტის განმარტებას, რომელიც არ შეიძლება შესრულდეს ტრანსპლანტაციის. მდგომარეობა, რომელიც პაციენტის comorbidities დაბრკოლებას ოპერაცია (მძიმე გულის დაავადებები, ფილტვის დაავადებები), იმუნური სისტემის დაავადება უნდა იყოს აქტიური პერიოდი პაციენტებში თირკმლის ქრონიკული უკმარისობა, განვითარებული გამო იმუნური სისტემის დაავადებები, ყოფნა აქტიური ინფექციური დაავადებების, აღმოჩენილი კიბოს ბოლო დროს პირობები, რომლებიც წარმოადგენს ძირითად დაბრკოლებას. იმ შემთხვევაში, თუ თირკმლის ტრანსპლანტაცია შეესაბამება ყველა შეფასებისა და გამოკვლევის შედეგებს, არ უნდა არსებობდეს ქსოვილის შეუსაბამობა დონორსა და მიმღებს შორის. ეს სიტუაცია განსაზღვრავს მიმღებთა მიმართ მგრძნობელობის ნაკლებობას მიმღებთა და დონორებთან სისხლის ჯგუფის შესაბამისობაში.

იგი ასრულებს თირკმლის ტრანსპლანტაციის შედეგად შესაბამისი მიმღები და დონორი წყვილი მსგავსი პრობლემები თანდასწრებით მიზეზები, როგორიცაა სისხლის და/ან ქსოვილის შეუთავსებლობა დონორი პაციენტების მცხოვრები დონორები. იმ შემთხვევაში, თუ ტესტები შეესაბამება დონორების შეცვლას, ტრანსპლანტაცია შეიძლება ჩატარდეს თირკმელების გაცვლით წყვილებს შორის.

დღეს ნათლად ჩანს თირკმლის გრძელვადიანი დონორის შემდგომი შემდგომი გამოკლების შედეგად, რომ თირკმლის დონორების მქონე ჯანმრთელ პირებში თირკმელების მიცემა არ იკლებს სიცოცხლეს, არ იწვევს მათი ჯანმრთელობის გაუარესებას. პირიქით, დონორი კანდიდატების მიერ გამოვლენილი პრობლემები თირკმლის დონორის დეტალურ გამოკვლევაში, ყოველგვარი საჩივრის გარეშე, შეიძლება ადრეულ ეტაპზე განიხილებოდეს. თირკმლის დონორებისთვის დაბრკოლების გარეშე კანდიდატებს ორგანოთა ტრანსპლანტაციის ცენტრები გრძელვადიან პერსპექტივაში იღებენ და მათი ჯანმრთელობის სტანდარტები რეგულარული კონტროლით იზრდება. რადგან მათი ჯანმრთელობის ცნობიერება გაიზარდა,

შემოწირულობის ხელისშემშლელი სოციალური ჩვევები (მოწევა, ჭარბი წონა) რეგულირდება, მათი ცხოვრების სტილის ორგანიზება, რომლის დროსაც ისინი ვერ შეცვლიან ნორმალურ პირობებში, რათა უფრო ჯანსაღი იყოს გრძელვადიან პერსპექტივაში, შესაძლებელია თირკმლის შემოწირულობის პროცესში. ყველა ეს ფაქტი არ ნიშნავს იმას, რომ დონორი კანდიდატი ქირურგიულ რისკებს არ იღებს. თუ ჩაითვლება, რომ თუნდაც მარტივი ქირურგიული ჩარევა ნულოვანი რისკით ვერ შესრულდება, ცხადია, რომ თირკმლის დონორი რისკსაც იღებს, თუმცა დაბალია. სრულიად ჯანმრთელი ადამიანი ასეთ რისკს მიიღებს, თუმცა დაბალია დონორი თირკმლის ტრანსპლანტაციის ყველაზე მგრძნობიარე წერტილი. შესაბამისად, დონორი კანდიდატის სერიოზულად შეფასება, რისკების ანალიზი ზუსტად და საბოლოოდ, გამოცდილ და აღჭურვილ ცენტრში ოპერაციის ჩატარება სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია თირკმლის ტრანსპლანტაციის განხორციელებაში. ორგანოს ტრანსპლანტაციის ცენტრის მთავარი სამიზნე უნდა იყოს პირის დონაციის ორგანოს დაზიანების პრევენცია.

დონორი კანდიდატები განიხილება პირველ რიგში. წინა დაავადებები, ოპერაციები, გამოყენებული და ნარკოტიკების გამოყენება, ოჯახში არსებული დაავადებები ეჭვქვეშ აყენებს გამოკვლევის დროს. ყველა სხეულის სისტემა გაივლის დეტალურ შემოწმებას. სკრინინგი ხორციელდება ფართო ბიოქიმიური სისხლის ტესტით. დონორი კანდიდატის თირკმლის ფუნქცია გამოკვლეულია ოცდაოთხი საათის განმავლობაში შეგროვებული შარდის გამოკვლევით. თირკმლის ზომა და სტრუქტურა განიხილება პირველი ულტრაბგერითი შესრულებით. ნაღვლის ბუშტის, ღვიძლისა და ელენთა, მუცლის შიგნით პანკრეასის გამოკვლევა ხდება ულტრაბგერითი გამოკვლევით და გამოკვლეულია პრობლემის არსებობა. გულ-სისხლძარღვთა სისტემა შეფასებულია კარდიოლოგიური გამოკვლევის, ელექტროკარდიოგრაფიის დასკვნების საფუძველზე, საჭიროების შემთხვევაში შემდგომი გამოკვლევების ჩატარებით. სისხლის წნევა იზომება და პულსი შეფასებულია. დონორი კანდიდატის სხეულზე თირკმლის დონაციაში გადაწყვეტილების მიღების უნარი და მოხალისეობა ეჭვქვეშ აყენებს ფსიქიატრიულ შეფასებას. ორმოცი წლის ასაკში მამაკაცთა დონორი კანდიდატები შეისწავლიან პროსტატის თვალსაზრისით, ყველა ქალი დონორი კანდიდატი განიხილება გინეკოლოგიური დაავადებების თვალსაზრისით, თუმცა მათ საჩივარი არ აქვთ.

ქრონიკული თირკმლის უკმარისობა არის შედეგი, რომელიც შეიძლება სხვადასხვა მიზეზით მოხდეს. პაციენტის ძალიან კარგი გამოკვლევა და სამედიცინო ისტორიის გამოკვლევა პირველია. წინა ოპერაციები და მკურნალობა დეტალურად არის შეფასებული. ხანგრძლივობა, რომელსაც პაციენტები იღებენ მკურნალობას, ქმნის ძალიან განსხვავებულ შედეგებს პაციენტებში, რომლებიც შედიან ჰემოდიალიზი ან პერიტონეალური დიალიზი. პრობლემები, რომლებიც შეიძლება წარმოიშვას დიალიზის გამო, ასევე შეიძლება გაიზარდოს, როდესაც პაციენტის დიალიზური მკურნალობის ხანგრძლივობა თირკმლის ტრანსპლანტაციამდე გრძელდება. კარდიოვასკულური სისტემის მდგომარეობა ყველაზე მნიშვნელოვანი განმსაზღვრელია. იმ შემთხვევაში, თუ სიტუაცია, რომელიც მოითხოვს ინტერვენციას, გამოვლინდა პაციენტის გულ-სისხლძარღვთა სისტემაში დეტალური გამოკვლევისას, მაშინ ეს მკურნალობა პრიორიტეტს ანიჭებს. წინააღმდეგ შემთხვევაში, გამოძიება ხორციელდება სხვა სისტემების გამოკვლევით და დეტალური სისხლის ანალიზით. ამ ვრცელი გამოკვლევებისა და გამოკვლევების წყალობით, თირკმლის ტრანსპლანტაციის მქონე პირის დასაშვებობის დასადგენად მხოლოდ შეფასებები პაციენტის სიცოცხლის ხარისხსა და ხანგრძლივობას ზრდის. ნეფროლოგია, ტრანსპლანტაციის ქირურგია, გულმკერდის დაავადებები, უროლოგია, სამეანო და გინეკოლოგია, ფსიქიატრია, ანესთეზიოლოგია დეტალურად იკვლევს პაციენტს თავის მიდამოებში.

თირკმლის დონორები შეიძლება 2-3 დღის განმავლობაში განთავისუფლდეს. მათ შეუძლიათ ყოველდღიურად დაბრუნდნენ ოპერაციის შემდეგ 10-15 დღის განმავლობაში. ამჯერად შეიძლება განსხვავდებოდეს ქირურგიული ტექნიკის მიხედვით. აღდგენის დრო უფრო სწრაფად ხდება იმ შემთხვევაში, თუ დახურული ქირურგიული ტექნიკა გამოიყენება და უფრო პერსპექტიული შედეგების მიღწევა შესაძლებელია დახურულ ქირურგიული ტექნიკით, როგორც კოსმეტიკური შედეგებისა და პოსტოპერაციული ტკივილის თვალსაზრისით. ორივე დახურული და ღია დონორი ქირურგიული ტექნიკა ხორციელდება ჩვენს ცენტრში. თირკმლის მიმღებთა გამონადენის საშუალო ხანგრძლივობა 6-7 დღის განმავლობაში შეიძლება იყოს, თუმცა ეს დრო დონორთან შედარებით უფრო ცვალებად მახასიათებელს გვიჩვენებს. საავადმყოფოში ყოფნის ხანგრძლივობა შეიძლება განსხვავდებოდეს ისეთი პარამეტრების გამო, როგორიცაა ნარკოტიკების დონის დაყენება, თირკმლის ფუნქციების დაცვა.